بلاگ نویسی

اثرات فیزیولوژیکی کاهش فشار محیط به سرعت رشد حباب ، محل و فعالیت سطح بستگی دارد. آزاد شدن ناگهانی فشار کافی در بافت اشباع منجر به اختلال کامل در اندامک های سلولی می شود ، در حالی که کاهش تدریجی فشار ممکن است اجازه جمع شدن تعداد کمتری از حباب های بزرگتر را بدهد ، بعضی از آنها ممکن است علائم بالینی ایجاد نکنند ، اما هنوز هم اثرات فیزیولوژیکی ایجاد می کنند عادی از یک رابط خون / گاز و اثرات مکانیکی. گاز در تمام بافتها حل می شود ، اما بیماری رفع فشار فقط از طریق بالینی در سیستم عصبی مرکزی ، استخوان ، گوش ، دندان ، پوست و ریه ها قابل تشخیص است.

سایت شرط بندی

نکروز به طور مکرر در نواحی تحتانی گردن رحم ، قفسه سینه و قسمت فوقانی کمر نخاع گزارش شده است. کاهش فشار فاجعه بار از اشباع باعث ایجاد اختلال مکانیکی انفجاری در سلولها توسط جوش محلی می شود ، در حالی که با کاهش تدریجی فشار ، تمایل به تولید حبابهای گسسته جمع شده در ماده سفید وجود دارد که توسط یک لایه پروتئین احاطه شده است. [69] آسیب دیدگی حاد رفع فشار ستون فقرات در ستون های ماده سفید اتفاق می افتد. انفارکتوس ها با منطقه ای از ورم ، خونریزی و تحلیل رفتن اولیه میلین مشخص می شوند و به طور معمول در رگ های خونی کوچک متمرکز می شوند. ضایعات به طور کلی گسسته هستند. ادم معمولاً تا ماده خاکستری مجاور گسترش می یابد. میکروتروب در رگهای خونی مرتبط با انفارکتوس یافت می شود.

به دنبال تغییرات حاد ، حمله فاگوسیت های چربی و تخریب رشته های عصبی مجاور با هیپرپلازی عروقی در لبه های انفارکتوس وجود دارد. فاگوسیت های چربی بعداً با واکنش سلولی آستروسیت ها جایگزین می شوند. عروق در مناطق اطراف حق ثبت اختراع دارند اما کلاژن سازی می شوند. [69] توزیع ضایعات نخاع ممکن است مربوط به تأمین عروق باشد. هنوز در مورد اتیولوژی آسیب بیماری فشرده سازی به نخاع اطمینان وجود ندارد.

ضایعات استئونکروز دیسبریک به طور معمول دو طرفه هستند و معمولاً در هر دو انتهای استخوان ران و در انتهای پروگزیمال استخوان بازو مشاهده می شوند. علائم معمولاً فقط در صورت درگیر شدن یک سطح مفصل وجود دارد ، که به طور معمول تا مدتی طولانی پس از قرار گرفتن در معرض علت ایجاد نمی شود. محیط هایپرباریک آسیب اولیه به تشکیل حباب نسبت داده می شود ، و یک قسمت می تواند کافی باشد ، با این حال بروز پراکنده است و به طور کلی با دوره های نسبتا طولانی قرار گرفتن در معرض هایپرباریک همراه است و اتیولوژی نامشخص است. شناسایی اولیه ضایعات توسط رادیوگرافی امکان پذیر نیست ، اما با گذشت زمان مناطقی از تیرگی رادیوگرافی در ارتباط با استخوان آسیب دیده ایجاد می شود